οξυακετυλενικός

-ή, -ό

χημ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε μίγμα οξυγόνου και ακετυλενίου

2. φρ. «οξυακετυλενική φλόγα»

τεχνολ. φλόγα που παράγεται από ειδική διάταξη ακετυλίνης και οξυγόνου και χρησιμοποιείται για συγκολλήσεις μετάλλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. oxyacetylene (< οξ(υ)-* + ακετυλένιο*)].